رج رج کے تک کو اکھیونی بیٹھی اے نشانی باھو دی
رج رج کے تک کو اکھیونی بیٹھی اے نشانی باھو دی
ایدے ہتھ دے وچ ہے سونہہ رہدی ساری سلطانی باھو دی
ولیاں دا ولی سلطان میرا ایہو دین میرا ایمان میرا
در لاثانی گھر لاثانی ہے ذات لاثانی باھو دی
اج پوری آس امید ہوئی ہوئی دید مجید تے عید ہوئی
سانوں مطلب کی اے غیراں تھیں اساں پریت نبھانی باھو دی
ایہ عرس محمد حسین دا اے علی اکبر دے سکھ چین دا اے
اج عرس مناون آئی اے تصویر نورانی باھو دی
نہ پھر توں ڈانوں ڈول پئی مرشد دی بولی بول پئی
دکھ مک جا سن غم ٹل جا سن جابن دیوانی باھو دی
کر راضی رہدے ولیاں نوں چم پیر دیاں توں تلیاں نوں
بناں مرشد راہ نہیں ہتھ آوندا سنیاں ایں زبانی باھو دی
اوہدے نام دا ورد پکاوند رو حق باھو دے گن گاوندا رہو
اوہنوں عزرائیل دا ڈر کی اے جہدے گل وچ گانی باھو دی
رہے وسدا در سلطانیاں دا حق باھو دے دل جانیاں دا
میلہ لگیا رہے دیوانیاں دا پیندی رئے کہانی باھو دی
مرشد دا دواره کافی اے ایہو سمجھیا یار نیازی اے
اوہ غیر دا بوہا نہیں تکدے جہناں رمز پیچانی باھو دی