دائیاں دا سوال-حلیمہ دا جواب
دائیاں دا سوال
ساریاں دائیاں کہن حلیمہ نُوں
کاہنوں شوق نَویں ہُن پالنی ایں
کُجھ رکھ خیال اِس غربت دا
کاہنوں زَر دولت پئی گالنی ایں
تیرے ہتھ ایناں کتھوں زَر آیا
گھروں باہر نہ کُجھ وی بالنی ایں
اَڑیئے دس تے سہئ ایہہ بھیت سانوں
کاہنوں رَات ساری دیوا بالنی ایں
حلیمہ دا جواب
اِنج فیر حلیمہ جواب دتّا
کِتھوں میری ایہہ ہے مجال سیّو
مَہنے نہ مارو مینوں دولتاں دے
تھوڑا جِیا تے رکھّو خیال سیّو
آیا اِک مہمان ہے گھر میرے
کیتا دُور چا اہنے زوال سیّو
میں ڈِگدی ڈھیندی ڈولدی نوں
لیا آن کے اوہنے سنبھال سیّو
تُساں بھل جاؤ یُوسف مِصری نوں
کدی تکّو جے اوہدا جمال سیّو
وَالضُّحیٰ چہر ہ وَالیّل زُلفاں
کی دیاں میں اوہدی مثال سیّو
تکے ہیں ہزاراں میں جگ اندر
پر اَیسا تکیا نہ کِتھے لال سیو
ہُن اصل حقیقت دسّ دی آں
رہیا اگلا نئیں میرا حال سیو
اِک دُرِّ یتیم ہے گھر میرے
سب رَونقاں نے اوہدے نال سیو