غم دیاں بدلیاں مُڑ کے چار چفیرے چھایاں نیں
غم دیاں بدلیاں مُڑ کے چار چفیرے چھایاں نیں
طیبہ وچ گزاریاں گھڑیاں چیتے آیاں نیں
اوتھے سجدے کرن نوں متھا مچلی جاندا اے
جتھے میرے مدنی آقا تلیاں لایاں نیں
ساقی کوثر جام نظر دا تاں میں منگدا ہاں
ڈُب کے ہنجواں وچ وی ایہہ اکھیاں ترہائیاں نیں
در تیرے تے اون نوں تڑفاں پر مجبور ہاں میں
قدم قدم تے درد دے ٹوئے غم دیاں کھائیاں نیں
غم اوہدے توں صدقے واری کیوں نا جاواں میں
نال مدینے تاراں جہنے سدا ملائیاں نیں
جے ناں میری واری آوے کی کر سکناں میں
غم دیاں چٹھیاں لکھ لکھ میں تے کئی گھلایاں نیں
مُل دیدار اوہدے دا دسو کیہڑا تارے گا
دید جہدی لئی لکھاں جاناں دتیاں سائیاں نیں
اُجڑیا ہویا دل صائم دا دو پل دیہو وسا
آقا لکھ کروڑاں جھوکاں تساں وسائیاں نیں