خالی رہوے نہ دامن مولا کِسے گدا دا
خالی رہوے نہ دامن مولا کِسے گدا دا
سانوں وی ہُن دکھا دے دربار مصطفیٰ دا
منہ کر کے ول مدینے آکھو ایہہ مصطفیٰ نُوں
آقا کرم دا ویلا ہے ایہہ دُعا دا
ہنیرے دے وچ سی دُنیا رہندا سدا ہنیرا
دُنیا تے جے ناں چڑھدا چن پاک آمنہ دا
ہو جاوے عید واللہ سوہنے دے عاشقاں دی
پھیرا کدی جے پاوے محبوب کبریا دا
اکھ وی عطا سی کیتی جنت وی بخش دتی
جد ڈیلا پھڑ کے ہتھ وچ منگی سی اکھ قتادہ
انج لگدا آرہی اے محبوب دی سواری
حُلّہ جو آرہیا اے مہکاں بھری ہوا دا
امت تے رقم کر دے آقا مدینے والے
محبوب واسطہ ای سلطان کربلا دا
دُکھاں غماں نے سانوں محبوب گھیریا اے
آج مان رکھ لے آقا دُکھیاں دی التجا دا
صائم بدل گیا سی اوہدی رضا تے قبلہ
الله ہے اوہو کردا جو یار دا اراده