محبوب خدا دا اے سلطان مدینے دا
محبوب خدا دا اے سلطان مدینے دا
رحمت دا خزینہ ایں دامان مدینے دا
خالق نے اٹھائیاں نیں اس شہر دیاں قسماں
تھاں تھاں تے گواہ بنیا قرآن مدینے دا
رتبہ اے خدا ولّوں انسان تے اک پاسے
رکھدے نیں ملائک وی ارمان مدینے دا
تا حشر بُلاوا اے سرکار دی اُمت نوں
دیکھو ایہہ غلاماں تے احسان مدینے دا
پے جاندی اے جھولی وِچ خیرات شفاعت دی
ہوندا اے سوالی نوں ایہہ دان مدینے دا
رحمت دی پناہ اندر آیا اے ظہوریؔ وی
جس ویلے دا بنیا ایں مہمان مدینے دا