سب عرشی فرشی رات دِنے پڑھدے رہندے صلواتاں نیں
سب عرشی فرشی رات دِنے پڑھدے رہندے صلواتاں نیں
جِتھے روضہ میرے آقا دا اس شہر دیاں کیا باتاں نیں
جدوں جالی دے نیڑے ہوکے کجھ عرضاں کرئیے رو رو کے
اس ویلے کرماں والے توں لکھ صدقے دن تے راتاں نیں
ہر دکھ مدینے بھل جاندا اوتھے ہنجوں دا پے مُل جاندا
سرکارِ مدینہ دے ولّوں ایہہ امت نوں سوغاتاں نیں
پئے چار چوفیرے جالیاں دے جھُرمٹ ہر وقت سوالیاں دے
ہر اک جھولی دے وچہ پیّاں اوہدے فضل دیاں خیراتاں نیں
اک پل جو مدینے رہندا اے اوہنوں آخر کہنا پیندا اے
ایتھے نور دیاں برساتاں نیں اس شہر دیاں کیا باتاں نیں
کیہہ حاضری دا کوئی حال کہوے اوتھے کجھ نہ ظہوریؔ یاد رہوے
روضے دے اگے ہتھ بنھ کے چُپ کھڑیاں قلم دواتاں نیں