تاریکیاں دے فاصلے زُلفاں تے مُک گئے
تاریکیاں دے فاصلے زُلفاں تے مُک گئے
سارے عُروج آپ د ےقدماں تے مُک گئے
پھُلّاں نُوں رب نے آکھیا سوہنے توں لے لوؤ
جِسنے وی رنگ سی آپ دے ہونٹا ں تے مُک گئے
رنداں نوں مے کدہ توں ملداتے کس طرح
سارے نشے تے آپ دے نیناں تے مُک گئے
نماز ا ں کیویں پڑھی دیاں اللہ دے ساہمنے
ایہہ ذکر وی بُتول دے پُتّراں تے مُک گئے
حاکمؔ کسے میں غَیر دی مدح کیوں کراں
جِنے سی لَفظ آپ دی نَعتاں تے مُک گئے