حُسینؑ تیری ادا دے عاشق کدی کسے تے فدا نئیں ہندے
جو تیرے درد ے فقیر ہندے اوہ شاہ تے ہندے گدا نئیں ہندے
نبی دے دل د ا قرار تُوں ایں علی تے زہرا دا پیار توں ایں
حُسین تیرے جئے شان واللہ کدی کسے نوں عطا نئیں ہندے
نیزے تیراں دے بیٹھ بہہ کے تے کون نِیتے نماز تئیں جئی
تِرے جئے صابر تِرے جئے شاکر حُسین پیدا سدا نئیں ہندے
حُسین گھوڑے دی واگ پھڑ کے عباس تائیں ایہہ کہن لگے
اوہ دیر غازی تِری جئے ساتھی کدی وج انج تے جُدا نئیں ہندے
جنہاں دے وچہ ہووے خونِ حیدر قضا وی اوہناں توں خوف کھاندی
نبی دے کندھیاں تے بہن والے نیویں کدی باخدا نئیں ہندے
سی چہرہ کر کے مدینے ولے حسین نانے نوں کہن لگے
جے اج کٹاواں نہ سر میں اپنا اوہ کیتے وعدے وفا نئیں ہندے
ایہہ کلے حاکم دا آکھا نئیں خدا وی کہندا اے نبی وی کہندا
حشر نوں تیرے حسین عاشق رہاتے ہوسن سزانئیں ہندے
شاعر کا نام :- احمد علی حاکم
کتاب کا نام :- کلامِ حاکم