کلیات نیازی

یا مصطفٰی خیرالوریٰ تیرے جیا کوئی نہیں
سارا پیار زمانے دا اودے پیار توں وار دیاں
آنکھوں میں بس گیا ہے مدینہ حضور کا
اس کرم کا کروں شکر کیسے ادا
بن گئی بات ان کا کرم ہو گیا
خسروی اچھی لگی نہ سروری اچھی لگی
محبوب کی محفل کو محبوب سجاتے ہیں
دلوں کے گلشن مہک رہے ہیں
کرم کے بادل برس رہے ہیں
بن کے خیر الوریٰ آگئے مصطفیٰ
لج پال اوہ والی امت دا ، امت دے درد ونڈاؤندا اے
بن کملی کملی والے دی پھراں طیبہ دے بازاراں وچ
جدوں آوندی یاد مدینے دی اکھیاں چوں اتھرو وگدے نے
جے سوہنا بلا وے مدینے نوں جاواں
تیرے شہر دیاں گلایاں ہوون ساڈا ہوے حال فقیراں دا
مسافر مدینے دا راہی عرب دا ہے دیدار روضے دا پاون لئی چلیا
رہوے عشق سلامت سوہنے دا کی کرنا سوچ و چاراں نوں
جیہدی صفت خدا خود کردا اے اوہدی شان جیہاتے اک وی نئیں
جدوں دیکھوں ہو باہو حق باہو ہووے نرالا ڈٹھا جگ توں ہے دربار باہو
چمن دا آگیا مالی بہاراں رقص چا کیتا
آئی رات معراج دی نورانی جاگے بھاگ نے او گنہاراں دے
ہے تیرا شان نبیاں تھیں اچیرا یا رسول اللہ
ہے جنت دا سوہنا نشاں اللہ اللہ
کملی والیاں توڑیں نہ مان میرا تیری شان مجید دا واسطه ای
میری حشر وچ تشنگی دور کرئیں مولا ساقی کوثر را واسطه ای
کملی والیا جلوہ وکھا مینوں ہر اک یار نگینے دا واسط ای
مولا آرزو دا روشن چن کر دے طیبہ پاک دے چن دا واسطه ای
نبی دے قدماں دے وچ کھلو کے پڑھاں درود سلام لکھاں
تیری بڑی اچی سرکار سوہنیا
تیرے در کا گدا لیکے کاسہ شہا ہے کھڑا آج تیرے یہ دربار میں