دلہا شہیدِ قدِ قامت ادای تو
جانہا فدای جلوۂ بی منتہای تو
چاہِ ذقن برای دلم دام گاہ شد
جانم اسیرِ حلقۂ زلفِ دوتای تو
ما بادمِ مسیح نہ داریم حاجتی
حرفی بس است از لبِ معجز نمای تو
افسوس برسری کہ نہ دارد جنونِ تو
صد حیف بردلی کہ نہ دارد ہوای تو
شاکر نہادہ است جبینِ نیازِ خویش
گریہ کنان بہ قبلہء دولت سرای تو