گلاں بعد چہ بہہ کے کرلاں گے
اَج دل دیاں آساں پجیاں نے
تیرے ہوندیاں ڈھولا میں کی ویکھاں
تیری دید چہ اکھیاں رُجھیاں نے
تُو ں بشر ہیں عاما ں لوکاں لئی
مینوں دِسناں ایں وانگ خُدا ماہی
ایہہ غافل خبراں کی جانن
ایہہ رمزاں ڈاہڈیاں گُجھیاں نے
ہندا پردہ جیندیاں بندیاں توں
مویاں توں پردے نئیں ہوندے
گُھنڈ لا کے لنگھ جا ہُن بھاویں
نَیناں دیاں بتیّاں بُجھیاں نے
ہن آجا آجا آ ماہی
حاؔکم نوں مکھ دکھلا ماہی
اَساں کفن وی پا کے بہہ گئے آں
تینوں اَجن جدائیاں سُجھیاں نے