محمد عرش ول چلے ستارے مُسکرا اُٹھے
بہاراں دے نظر پرور نظارے مُسکرا اُٹھے
جدوں براق تے کیتی سواری کملی والے نے
مَلک افلاک تے سارے دے سارے مُسکرا اُٹھے
امامت انبیاء دی جد میرے آقا نے فرمائی
جُھکی محراب اقصیٰ دے منارے مُسکرا اٹھے
دنیٰ دے اُٹھ گئے پردے ملی اَو اَدنیٰ دی قُربت
جو دونہہ یاراں دے وچ ہوئے اِشارے مُسکرا اُٹھے
مِلاپاں دی گھڑی آئی خُوشی دے نال اَے صائم
مِلن لگے تے قوساں دے کنارے مُسکرا اُٹھے