محمد مصطفی آئے ہجر سج گئے شجر سج گئے
سجے رُکھ نال شاخان دے تے شاخاں تے ثَمر سج گئے
جناب آمنہ دا لاڈلا ملیا حلیمہ نوں
کرم اللہ دا ہویا بیبیاں دوہاں دے گھر سج گئے
خُوشی خُود رب مناندا اے میرے سوہنے دے آون دی
ایہ ایویں ای تے نہیں دنیا دے سب دیوار و در سج گئے
وِچھائے سن جدوں سرکار دے نُوری قدم تھلے
زمیں وی سج گئی تے نال ای ملکاں دے پر سج گئے
میرے آقا دی اُنگلی دے اشارے تے جدوں چلے
سجے دھرتی تے رُکھ افلاک تے شمس و قمر سج گئے
اُہدے میلاد دے منکر نے ننگے سر مسیتاں وچ
کرن میلاد جو اوہناں دے دستاراں تھیں سر سج گئے
درود آقا تے جو شام و سحر پڑھدے رہے صائم
اُنہاں دے گھر تے سینے نُور دی بن کے سحر سج گئے
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی