ناں جتھے جا سکے کوئی خُدا دا یار جاندا اے
اوہ دیکھو عرش ولے خلق دا سردار جاندا اے
مناؤ رل کے آج خُوشیاں سیہ کارو خطا کارو
نصیبے آج تساڈے جاگ اُٹھے نے گنہگارو
آساڈے واسطے ساڈا پیا غمخوار جاندا اے
کہوے چن تاریاں تائیں خُوشی دی رات آئی اے
خدا دے لاڈلے محبوب دی بارات آئی اے
اوہ دولہا دیکھ لئو براق تے اسوار جاندا اے
کوئی سدرہ تے جا سر نوں جھکا ہتھ جوڑ دیندا اے
کوئی عرشاں دے نیڑے پہنچ کے دم توڑ دیندا اے
میرا محبوب حداں ساریاں لنگھ پار جاندا اے
گیا لنگھ جنہاں راہواں توں اوہ راہواں مسکراپیاں
ملاقاتاں دے ویلے جلوہ گاہواں مُسکراپیاں
تصدق لامکاں سوہنے توں سو سو وار جاندا اے
سوال اُمت دی بخشش دا جدوں سرکار نے کیتا
فترضی دا سی وعده خالق و ستار نے کیتا
جو منگیا یار نے صائم اوہ دیندا یار جاندا اے
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی