سوہنیاں عرضاں سنیں اج میریاں
سوہنیاں عرضاں سنیں اج میریاں
تیریاں میں تیریاں میں تیریاں
مینوں وی سد لے مدینے سوہنیاں
ہو گیاں نیں ہن تے بڑیاں دیریاں
عرش اتے پھیرے پاون والیا
پا لیاں مینوں غماں نے گھیریاں
ساڈیاں عملاں دے دفتر دیکھ کے
صدقے جاواں توں نہ نظراں پھیریاں
بالے نیں دیوے جیہڑے سرکار نے
بلدے رہنے نیں چلن لکھ نھیریاں
پہنچا اوتھے نہ کوئی وی نبی
جھتے لائیاں سوہنیاں توں پھیریاں
مان کر دیاں سن جو اپنے حسن تے
بن گئیاں آخر مٹی دیاں ڈھیریاں
عمر لنگھ جاوے نیازی دی حضور
رات دن پڑھ پڑھ کے نعتاں تیریاں