شاہِ بَرَکات اے ابُو البرکات اے سلطانِ جُود
شاہِ بَرَکات اے ابُو البرکات اے سلطانِ جُود
بَارَکَ اللہ اے مبارک بادشا امداد کن
عِشْقی اے مَقْتُولِ عشق اے خوں بَہایَت عینِ ذات
اے زِ جاں بِگُزشْتہ جاناں واصِلا امداد کن
بے خودا و با خدا آلِ محمد مصطفیٰ
سیّدا حق واجِدا یا مُقْتَدا امداد کن
اے حَریمِ طیبۂ تَوحید را کوہِ اُحد
یا جبل یا حمزہ یا شیرِ خدا امداد کن
اے سراپا چشم گَشْتہ در شُہُودِ عینِ ہُو
زاں سبب کَردَنْدْ نامَتْ عَیْنیا امداد کن
یا ابوالفضل آلِ احمد حضرتِ اچھے میاں
شاہ شمس الدّیں ضِیاء الاصفِیا امداد کن
وَحی بر جَدِّ تو لَا یَاْتَل اُولُوالْفَضْلآمدَہ اَست
بندئہ بے بَرگ را فضل و غِنا امداد کن
گو نہ ہجرت کَردَم از اِثْم و غَیٰ اَرْزَم بقرب
آخر ایں در رانیم مسکیں گدا امداد کن
اے کہ شَمسی و کَرامَتْہائے تو مثلِ نُجوم
اے عَجب ہم مِہر و ہم اَنجم نُما امداد کن
من سَرت کر دم دمے دیگر زِ شرقِ خَرق تاب
آفتابا! در شبِ داجِم بِیا امداد کن
تاجْدارِ حضرتِ مارہرہ یا آلِ رسول
اے خدا خواہ و جدا از ماعَدا امداد کن
اے شہِ والا عمیمِ آلا عظیم المرتبۃ
اے پَئے اِلاّ ذبیحِ تیغِ لا امداد کن
نائلِ جُود اَز نَمے زاں یم مَرا سیراب ساز
نوگلِ جود از شَمّے جانَم فَزا امداد کن
اے عجب غَیبے تُرا مَشہُود از غیبِ شُہود
دِیدَہ از خود بستی و دیدی خدا امداد کن