گل علی دی کردیاں ساہواں دا سامان ختم ہو جاندا
قصّہ علی دا حاکم نئیں مُکدّا انسان ختم ہو جاندا
حَیدر دے دَر تے ہر دل دا اَرمان ختم ہو جاندا
دُوجا پیر رکاب تے نئیں رکھدے قُرآن ختم ہو جاندا