سیّو دیہو مبارک مینوں مرا ماہی مرے گھر آیا
سیّو دیہو مبارک مینوں مرا ماہی مرے گھر آیا
اُس قدم مبارک پا کے مرا اُجڑیا دیس وسایا
میں واری سَو سَو وار ی آئی ماہی دی اسواری
میں صدقے اونھیں راہیں جیہڑے راہیں ماہی آیا
اسیں بھُل گئے ذات صفاتاں ، اسیں بھُل گئے صوم صلوٰتاں
پر نہیں بھُلنا اوہ سانوں جیہڑا عشق نے سبق پڑھایا
چھڈ تھاں تھاں جانا اَونا ، چھڈ تھاں تھاں سیس نوونا
چل اوسے دَر تے ڈِگئیے جتھوں خالی کوئی نہ آیا
اعظؔم اوہدے دَر دا بردا نالے نام لیوا اوہدے گھر دا
کونین دا مالک جس نوں خود خالق نے فر مایا