صنّاع ِگُل و لالہ و نقّاشِ چمن راز
خلاّقِ مَہ و مہر، فروزندہ انوار
صورت گرِ ایجاد و نگارندہ آفاق
گردش دہِ ایّام و طرازندہ اَعصار
برتر زہمہ، جلوہ نُما در ہمہ عالم
در پردہ تکوین و زِہر درّہ نمودار
خود صاحبِ ادراک و بُروں از حد ادراک
آں کزہمہ مستور و بہ عیب ہمہ ستّار
برطاعت ِاُوخَم سرِ اجرام و عناصر
در حضرتِ او انجم و افلاک نگوں سار
مشکوف بر او بودہ نہاں خانہ تخلیق
معروف ازو گشتہ سرا پردہ افکار
اوقا در وقدّوس، لَہٗ المُلکُ لَہُ الحَمد
او خالق و او رازق و او غالب و قہّار
ہم اوّل و ہم آخر و ہم ظاہر و باطن
ہم مالک و منّان و کرم پیشہ و غفّار
گیرندہ و بخشذہ و بینندہ و دانا
پیداست، ہو یداست بر اُو درپسِ استار
اَوضاعِ جہاں پر تو رنگینئ حُسنَش
اُو خالِق شب ہائے سیہ، فالقِ اَسحار
شَہ پارۂ گُل کاریٔ آں صانعِ ہستی
نظّارہ دشت و در و وررانہ و گُل زار
آئنہ بیچونئ آن موجدِ نیرنگ
شام و سحر روشنئ روز و شبِ تار
انگارہ فن کارئ آن خالقِ فطرت
نیلوفر و نسرین و سمن، سوسن و گُل نار
رخشندہ ز نورِ چمن آرائیِ لُطفَش
صحرا و بیاباں، دمَن و وادی و کُہسار
دُردِ تہِ جام است زمیخانۂ جُودش
دریا و غدیر و شَمَر و قُلز ُم و انہار
برکشتِ جہان است سحابِ کرمِ او
گُل ریزو سمن پاش و دُر افشان و گُہَر بار
از قدرتِ او شمع ِحرم گاہِ عناصر
شعرٰی و ثریّا و سُہا، ثابت و سیّار
از تابِ جمالش ہمہ زیبائیِ گُلشن
رعنائیِ گُل، موجِ صبا، خندۂ ازھار
از رأفتِ او آب و نمِ عارضِ ہستی
از رشحۂ فضلش چمنِ دہر، سمن زار
از حکمتِ او سنگ شود رُوکشِ گوہر
از رحمتِ او رشکِ رگِ گُل بشود خار
حُکمش کند از قطرۂ آب و گِلِ تیرہ
مَر جان و عقیق و گہر لؤ لوئے شہوار
از خاکِ سیہ فیضِ کریمیش بر آرد
شاخ و شجر و سبزہ و سرو و گُل و اثمار
از جوہرِ خلّاقیِ او نازشِ بُستاں
رَیحان و گیاہ و ثمر و گُلبُن و اَشجار
خواہد اگر او قطرۂ شبنم شرر آرد
چوں شعلۂ گُل شمعِ گُلستاں بشود نار
در عالمِ امکاں زتجلّائے جمالَش
ضَو باریِ ذرّات شود رُوکشِ اقمار
بر اوجِ فضا زمزمہ پیرائے ثنالیش
طُوطِیّ چمنِ، کبکِ دَری، فاختہ و سار
در کشورِ کُن، سایۂ اورنگِ جلالش
طبل و علَم و جاہ و حشم جُبّہ و دستار
در ناز گہِ حُسنِ بُتاں، جلوۂ نورش
تابانیِ رُو ، تابِ جبیں، تابشِ رخسار
در بزم گہِ شوق، دل آویزیٔ عشقش
آہنکِ رَباب و دِ ف وطنبورہ و مزمار
ہر دیدہ بہ خودمی تپداز ذوقِ، جمالش
ہر سینہ ز دردِ طلبَش عرصۂ پیکار
ہر عکسِ جمالش نظر افروز و طرب ناک
فرحت دہِ نظّارہ و دامن کشِ انظار
ہر پیکرِ خلّاقیِ اُو مقطعِ تزئیں
ہر منظرِ صنّاعیِ اُو مطلعِ انوار
ہر ذرّۂ خاکستر و ہر ریشۂ خاشاک
در گُل کدۂ صنعتِ اُو دلکش و شہکار
اُو منزلِ مقصودِ رہِ شیخ و برہمن
پیچ و خَمِ رہ، مخمصہ سُبحہ و زُنّار
در پیشگہِ عدل، نکوکار، سرافگن
در بزم گہِ لُطف ، مداراتِ گنہگار
در راہِ کنشت و حرم و دَیر و کلیسا
تا منزلِ اُو عشق شود قافلہ سالار
نورے ز تجلّیس نیابی، چونہ باشد
تاب و تبِ جاں، دیدۂ بینا، دلِ بیدار
تا ذُروۂ حمدش نہ رسد فکر ِسخن ور
اوجِ صِفتش پَر شکنِ طائرِ گفتار
بینند نصیرؔ اہل نظر جلوۂ حُسنَش
گاہے بہ سرِ منبر و گا ہے بہ سرِ دار
شاعر کا نام :- سید نصیرالدیں نصیر
کتاب کا نام :- دیں ہمہ اوست