ہے اُچا عرشِ عظیم توں رتبہ تے شان مدینے دا
جتھے یار خُدا دا وسدا اے سوہنا سلطان مدینے دا
مرے اتھرو روکیاں نئیں رُکدے میرا سینہ سلیا جاندا اے
جد حال سناؤندا اے مینوں کوئی زائر آن مدینے دا
میں مر چلیا ہاں رو رو کے ہنجواں دے ڈھونے ڈھو ڈھو کے
ہُن صدقہ یار دا کر بھی دیہہ یا رب سامان مدینے دا
مرا دل پیا مینوں کہندا اے توں نال خوشی دے مر جاناں
جد خبر ملی ہن اُٹھ چھیتی جا بن مہمان مدینے دا
ہر اکھ وچ اتھرو آجاندے ہر عاشق دا دل روندا اے
جد شروع کتے ہو جاندا اے دلکش عنوان مدینے دا
سد در تے آقا صائم نوں تیری کالی زلف دی خیر ہووے
ہے دِل وچ میریا محبوبا ہُن بس ارمان مدینے دا
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی