پاک محمد کرم کماؤ
آ دُکھیاں دے درد ونڈاؤ
کملی والیا غم دے بدل چڑھ پیئے چار چوفیرے
بانجھ تُساڈے کون سُنے گا ہاڑے سوہنیا میرے
آجاؤ بُن آوى جاؤ ، آ دکھیاں دے درد ونڈاؤ
توں دُکھیاں دا دردی سوہنیا درد منداں دا والی
صدقہ منگدے منگتے تیرے بھر دیو جھولی خالی
او گنہاراں نوں گل لاؤ ، پاک محمد کرم کماؤ
حسن حسین دے صدقے شاہا دُور کرو ہن دُوری
میں مجبور نتاناں عاجز تُساں نوں کی مجبوری
ساڈے سُتے لیکھ جگاؤ ، پاک محمد کرم کماؤ
ایہہ قرآن ہے تیری صورت توں سُورت قرآنی
قائم دائم دو جگ اُتے ہے تیری سلطانی
خیر کرم دا جھولی پاؤ ، آ دُکھیاں دے درد ونڈاؤ
توں صائم دی جان دا مالک توں محبوب ہیں رب دا
سخیا تیرا سخی دوارا توں ہیں داتا سب دا
آقا سب دی آس پُچاؤ ، آؤ دُکھیاں دے درد ونڈاؤ
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی