یاداں مڑ کے آئیاں آج خواجہ سرکار دیاں
کیویں میں بھل جاواں گلاں اوہدے پیار دیاں
رہن محبت دے رکھ ساوے کدی خزاں وی پیر نہ پاوے
خواجہ میرے دے باغ دے اندر رُتاں رہن بہار دیاں
تیریاں سیاں ہر دم خواجہ خواجہ خواجہ پکار دیاں
تیرے نام توں اج وی سیاں تن من اپنا وار دیاں
جتھے بیٹھا اللہ والا ہو گیا اوتھے نور اُجالا
جتھوں دی لنگھیا خواجہ میرا او گلیاں حمد پکار دیاں
بہہ گیاں جو در مرشد دے جاگے سُتے لیکھ اوہناں دے
جہناں نے یاردا بوہا چھڈیا آر دیاں نہ پار دیاں
بھاویں یورپ وچ جا وسو بھاویں خواجہ کول روو
کرم نوازیاں ہندیاں رہسن ہر دم میرے یار دیاں
دید تیری دے طالب خواجہ رو رو ترلے پاؤندے نے
باریاں کھول دے ہن تے خواجہ سنگیاں لئی دیدار دیاں
راضی کرناں چاؤندے او جے اپنے سوہنے مر شد نوں
چھڈیا جے نہ سنگتاں سنگیو خواجہ دے دلدار دیاں
میرے خواجہ دے دیوانے آون جاون رات دنے
رونقاں ودھ دیاں رہن ہمیشہ خواجہ دے دربار دیاں
اپنی آل اولاد دا صدقہ دیویں خیر سوالیاں نوں
دھماں سن کے آ ئی آں میں وی تیرے سخی دربار دیاں
میرا تے ایمان ہے یارو قبر چوں خواجہ دیکھ رئے نے
کیہڑیاں سیاں نام میرے توں تن من اپنا وار دیاں
دید دے بھکیاں عاشقاں تائیں روندیاں چھڈ کے چھپ گئے او
اجے تے بھکھاں لتھیاں نئیں سی خواجہ تیرے دیدار دیاں
جہناں سانوں خیراں دتیاں جہناں ساڈیاں خیراں منگیاں
تُسیں وی خیراں منگو سنگیو خواجہ دے گھر بار دیاں
ہو کے اکو در دے رہنا یار دعاواں کر دے رہنا
عزتاں ہور ودھاوے مولا خواجہ تیرے دلدار دیاں
رب دی قدرت دیکھ نیازی ایہنو کہندے کرم نوازی
آئیاں نے فاروق دے حصے خدمتاں اس دربار دیاں
شاعر کا نام :- عبدالستار نیازی
کتاب کا نام :- کلیات نیازی