مدینے والے دے در دے اُتے دِلاں دی ایسی اے تار ملدی
لڑی جو اشکاں دی بن دی جاندی اوہ بن کے رحمت دے ہار ملدی
مدینے والے دے پاک در تے بُرے وی بن دے نے چنگے جاندے
خزاواں جھولی چ پا کے جاؤ تے اوتھوں فصلِ بہار ملدی
رسول رحمت دے در توں مِلدی رسولِ رحمت دی خاص رحمت
رسول پروردگار کولوں ہے. راه پروردگار ملدی
مدینے والے دے پاک روضے دے صدقے طیبہ شریف اندر
گلی اے جنت نگاه ملدی ہوا اے فرحت نگار ملدی
دلاں چ بھر دی اے کیف تازه ، نظر نظر نوں سرور دیوے
صبا محمد دے پاک روضے توں ہو کے جد ہے نثار مِلدی
نظر اے نینویں بھرے نے دامن اکھاں چ اتھرو تے ہسدے متھے
سی حال ایسے دے وچ گداواں دی جو وی اوتھے قطار ملدی
ناں اوڈا جاگیر دار کوئی نال اوڈا کوئی رئیس صائم
مدینے اندر زمین جہنوں قبر لئی گِٹھاں اے چار ملدی
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی