حسبوں نسبوں ارفع اعلیٰ ہے سادات گھرانہ
ایویں نہیں اس گھر دا ہویا جگ سارا دیوانہ
میں لج پال دے در دا مانگت ہور کمال نہ پلے
مینوں آقا نے لڑ لا کے کیتے بخت سولے
سن لے عرض غریب نوازا میرے سوہنے سائیاں
کرم کریں دربار دا صدقہ تیرے در تے آئیاں
بوہے وسدے رہن سخی دے ملدیاں رہن مراداں
آل اولاد دا صدقہ سخیا کردا رہیں امداداں
کنڈیاں نال بھرے نہیں رستے منزل بہت دور اڈی
نظر کرم دی کر کے سائیاں مشکل حل کر ساڈی
چڑھدے لہندے چار چوفیرے گھر گھر تیریاں دھماں
میرے لئی اعزاز ایہہ کافی یار دے جوڑے چماں
کرماں والی بستی تیری کرماں والیاں گلیاں
ایناں گلیاں نے رج رج چمیاں سوہنیاں تیریاں تلیاں
جے چاہویں توں قرب سجن دا پا نسبت دا چوڑا
یار دیاں گلیاں وچ رہیے بن کے روڑا کوڑا
چن لیا ای محبوب جے اپنا نہ تکئے ول غیراں
ہر تھاں تیریاں خیراں ہو سن منگ مرشد دیاں خیراں
وارث دے ہتھ ڈور تتی دی اوہ میرا رکھوالا
اوہدا کرم ہے یار نیازی لنگھدا وقت سکھالا
شاعر کا نام :- عبدالستار نیازی
کتاب کا نام :- کلیات نیازی