میرے محبوب دے جلوے دی ، کہیڑا جھال جھل سکدا
مدینہ یاد آجا وے تے اتھرو کون ٹھل سکدا
جے دکھ جاندے نہیں بیمارو تے منہ کر لئو مدینے نوں
میری سرکار دے وانگوں شفاواں کون گھل سکدا
بنایا جے ناں ہندا آمنہ دے لال نوں رب نے
کدی وی سلسلہ دنیا تے عقبی دا ناں چل سکدا
جیویں حکم خُدا باہجوں ناں ذرے نوں ملے حرکت
ایویں حکم رسول پاک بن پتہ نہیں ہل سکدا
مزہ تینوں یقیناً منكرا أوندا عبادت دا
جے سر توں وی در محبوب دی سردل نوں مل سکدا
ہے تقدیر خدا ٹل جاوندی ولیاں نے دسیا اے
مگر فرمان سوہنے دا ناں ٹلیا اے ناں ٹل سکدا
میرے محبوب دی مرضی دے باہجوں تے کدی صائم
ناں ڈب سکدا اے سُورج ناں ای ڈب کے مُڑ نکل سکدا
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی