کملی والے میں صدقے تری یاد توں آکے جو بیقراراں دے کم آگئی
ایسی باغ مدینہ چوں اُٹھی مہک کئیاں دُکھیاں لاچاراں دے کم آگئی
اپنے اپنے مقدر دی ہندی اے گل آئیاں دائیاں تے بڑیاں سی مکے دے ول
جسدی ڈاچی قدم وی نہ سکدی سی چل عرش دے شہسواراں دے کم آگئی
شان صدیق و فاروق دا کی دساں کیتا اللہ نے جیہناں دا اُچا نشاں
سبز گنبد دے اندر جو بچ دی سی تھاں کملی والے دے یاراں دے کم آگئی
لین خُوشبوئے زُلفِ حبیب خُدا آئی جنت دے وچوں سی بادِ صبا
چھو کے لنگھی جدوں گیسوئے مصطفیٰ جاندی جاندی بہاراں دے کم آگئی
اوندی عملاں دے ولوں کی صائم شرم رکھ لیا کملی والے نے ساڈا بھرم
دن قیامت دے سوہنے دی نظیر کرم میرے جئے عیب کاراں دے کم آگئی
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی