ٹُرے قافلے مدینے ول جاوندے تے میریاں ناں آیاں واریاں
بھاگاں والے ہین خُوشیاں مناوندے تے میریاں ناں آیاں واریاں
جتنے جلوے ہمیشہ نے حضور دے، جتھے ٹٹ گئے نے مان کوہ طور دے
حاجی جالیاں اوہ سینے نال لاوندے تے میریاں ناں آیاں واریاں
ساڈا تیرے بنا کیہڑا ہور سوہنیا، تیرے ہتھ وچہ ساڈی ڈور سوہنیا
تُسیں لکھاں نوں بلا کے خیر پاوندے تے میریاں ناں آیاں واریاں
ہنجو غماں والے اکھیاں چہ بھر کے، منہ سوہنیا مدینے ولے کر کے
خیراں راہیاں دیاں رہندے ہاں مناوندے تے میریاں ناں آیاں واریاں
یاد کر کے مدینے دی بہار نُوں ، یاد کر کے کبوتراں دی ڈار نُوں
ہنجو اکھیاں چہ بار بار آوندے تے میریاں ناں آیاں واریاں
دُکھ ہجر والا جھلیا نہیں جاوندا، اٹھے پہر صائم رہوے کرلاوندا
غم جان نوں ہمیشہ رہندے کھاوندے تے میریاں ناں آیاں واریاں
شاعر کا نام :- علامہ صائم چشتی
کتاب کا نام :- کلیات صائم چشتی